توسط کریس اودو | @TheFanChild | چهارشنبه 22 ژوئن 2022

یک روز پس از اینکه ATP تصمیم خود را مبنی بر اجازه مربیگری خارج از زمین در نیمه دوم فصل 2022 اعلام کرد، شخصیت ها اعتقادات دیرینه خود را در مورد این موضوع بیان می کنند.

همانطور که انتظار می رود، همه موافق نیستند.

تنیس این تمایز را از دست می دهد که تنها ورزشی است که بازیکنان خود را مجبور می کند در طول مسابقات بدون کمک مربی به فکر خود باشند، اما خود را از شر درگیری های احتمالی که هنگام دریافت مربیگری غیرقانونی توسط بازیکنان به وجود می آید خلاص می کند، همانطور که در سال 2018 دیدیم. فینال یو اس اوپن، زمانی که سرنا ویلیامز به دلیل دریافت مربیگری (البته بی دلیل) تنبیه شد پاتریک موراتوگلو.

جای تعجب نیست که موراتوگلو یکی از مربیانی بود که به شدت از تصمیم ATP برای تغییر قوانین در خصوص مربیگری خارج از زمین دفاع کرد.

او در توییتی نوشت: «دیگر از ریاکاری خبری نیست.

دیگران آن را اینطور نمی بینند.

نیک کیرگیوس به سرعت به توئیت موراتوگلو با برداشت منحصر به فرد خود پاسخ داد. به خاطر داشته باشید، کیرگیوس مدت‌هاست که بدون مربی کار می‌کند، بنابراین نمی‌تواند از قوانین جدید سود ببرد.

کیرگیوس در توییتر نوشت: «کاملاً مخالفم». “یکی از تنها ویژگی های منحصر به فرد را که هیچ ورزش دیگری نداشت از دست می دهد. بازیکن باید خودش همه چیز را بفهمد. زیباییش همین بود چه اتفاقی می‌افتد اگر یک بازیکن سطح بالا در مقابل بازیکنی با رتبه پایین که مربی ندارد یا هزینه مالی ندارد، چه اتفاقی می‌افتد؟»

کاملا مخالف یکی از تنها ویژگی های منحصر به فردی را که هیچ ورزش دیگری نداشت از دست می دهد. بازیکن باید خودش همه چیز را بفهمد. زیباییش همین بود چه اتفاقی می‌افتد اگر یک بازیکن سطح بالا در مقابل بازیکنی با رتبه پایین که مربی ندارد یا هزینه مالی ندارد، چه اتفاقی می‌افتد؟

– نیکلاس کیرگیوس (@NickKyrgios) 22 ژوئن 2022

وقتی آزمایش بعد از ویمبلدون شروع شود، تفاوت زیادی با بیننده معمولی نخواهد داشت. مربیان باید در صندلی های تعیین شده خود بمانند. آنها مجاز خواهند بود تا هر تعداد که دوست دارند از علامت دست استفاده کنند و مربیگری شفاهی مجاز است – زمانی که بازیکن در همان سمت زمین با مربی خود باشد.

این روزها به ندرت می توان بازیکنان بدون مربی را در تور مشاهده کرد و حتی بازیکنان بدون مربی نیز می توانند در طول مسابقه از افرادی که در جعبه خود نشسته اند مربیگری دریافت کنند که می تواند به اندازه یک علامت دست یا چند کلمه تشویق از طرف یک نفر برای آنها مفید باشد. مربی “رسمی”

اما کسانی که از ارتباط عمیقی که بین یک مربی استخدام شده و مسئول او ایجاد شده قدردانی می کنند، می دانند که این یکسان نیست.

آیا این ورزش با کاهش سطح زمین بازی نسبت به قبل، ضرری به خود وارد کرده است؟ خیلی ها فکر می کنند بله.

من نمی توانم ببینم که یک مربی منصوب چگونه با نکات ظریف کاری که بازیکن هفته ها در تمرین روی آن کار می کرد هماهنگ است، چه رسد به اینکه با پیچیدگی های برقراری ارتباط صحیح با بازیکن مورد نظر آشنا باشد.

— مرت ارتونگا (@MertovsTDesk) 22 ژوئن 2022

در ظاهر، قبل و بعد ممکن است حتی برای بینندگان معمولی مورد توجه قرار نگیرد. و تصور افزایش عظیم در ارزش سرگرمی برنامه های تلویزیونی به دلیل اضافه شدن “مربیگری خارج از زمین” دشوار است.

پس چرا تغییر؟

اگر مزیتی وجود داشته باشد، بازیکنان و داوران می‌توانند گام‌هایی را در جهت حذف چانه‌زنی دائمی و طرفداری احتمالی که در طول مسابقات رخ می‌دهد، بردارند. آیا رافائل نادال با استفانوس سیتسیپاس رفتار متفاوتی دارد؟ آیا با توجه به اینکه قوانین جدید به تسیتسیپاس و پدرش و مربی آپوستولوس اجازه می دهد بند طولانی تری داشته باشند، این تغییر خواهد کرد؟

قوانین جدید باعث می شود داوران و مربیان راحت تر از یک موقعیت فاجعه بار مانند آنچه بین کارلوس راموس و سرنا ویلیامز در سال 2018 رخ داد جلوگیری کنند.

چیزی که همه ما می توانیم در مورد آن توافق داشته باشیم: هیچ کس نمی خواهد شاهد تکرار چنین چیزی باشد.

تا پایان سال، خواهیم دید که آیا کیرگیوس درست می‌گفت یا خیر و برخی از زیبایی‌های ضروری و گلادیاتوری از این ورزش خارج شده است.

و فعلا بحث خواهیم کرد…